به گزارش «راهبرد معاصر»؛ پس از شهادت خادمان دولت سیزدهم در پرواز اردیبهشت، چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری پیش از موعد آغاز شد؛ انتخاباتی پویا که هر نامزد با برنامه های متنوع به میدان آمد و حتی برخی ها سیاست هایشان را در تداوم راه خادمان ملت عنون کردند و وارد رقابت با دیگر نامزدها شدند.
هرچند مجادله های بی اثری در حواشی و مناظره ها رخ داد، اما آنچه در انتخابات بیش از همه مورد توجه قرار گرفت، مشارکت حداکثری مردم در لبیک به دعوت رهبر معظم انقلاب اسلامی بود که درنهایت نیز پیروز واقعی کارزار انتخابات شدند.
ناظران سیاسی معتقدند، چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری همچون دوره های قبل بستر مشارکت مستقیم مردم در حکمرانی و اداره کشور را فراهم کرد، اما مشارکت زمانی میتواند به پیشرفت کشور منجر شود که کلان ایدههای حکمرانی بررسی و کارآمدی آن ها اثبات شوند.
بی تردید مهم ترین اولویت فعلی و پیش روی دولت چهاردهم این است، برای خنثی سازی تحریم ها و کاهش تکانه های تورمی برنامه داشته باشد
رئیس جمهور منتخب در دور دوم انتخابات مشخص شد و مسعود پزشکیان با اختلاف اندکی توانست پیروز و به عنوان رئیس چهاردهمین دولت جمهوری اسلامی ایران برگزیده شود. دولت چهاردهم از چندی دیگر آغاز به کار می کند؛ دولتی که فرصت ها و چالش هایی در حوزه کار و برنامه ریزی فرا روی خود دارد و بایست اولویت هایی را برای آغازین روزهای فعالیتش در دستور کار قرار دهد.
ناظران اقتصادی معتقدند دولت چهاردهم با چند چالش کلان ازجمله رفع آثار نامطلوب تحریم بر اقتصاد کشور، توسعه صنعتی و جهش تولید، رشد صادرات و ارزآوری، تعیین و تثبیت نقش مؤثر جمهوری اسلامی ایران در نظم جدید جهانی، کاهش تورم به نرخ بهینه و مدیریت آثار آن و بهبود وضعیت معیشت اقشار آسیب پذیر و افزایش سرمایه اجتماعی مواجه خواهد بود.
در هر صورت کلان چالش هایی وجود دارد که دولت چهاردهم باید حل آنها را در اولویت خود قرار دهد و برایشان برنامه های اجرایی داشته باشد که عبارتند از:
تحریم های ظالمانه غرب علیه کشور و ملت ایران هرچند با بکارگیری اقتصاد مقاومتی و بهره گیری از توان و تولید داخل و دور زدن آنها وضعیت را تغییر داد، اما مشکلاتی را در حکمرانی اقتصادی به وجود آورده است و باعث تضعیف کشور در حوزه اقتصاد میشود.
دور زدن تحریم ها به ایجاد نظام غیررسمی گسترده در مبادلات تجاری بینالمللی تبدیل شد و موضوعات جاری را حل کرد، اما قطعاً نمیتواند پاسخی معتبر و بلندمدت باشد و هزینهها و خطرهایی دارد.
بی تردید مهم ترین اولویت فعلی و پیش روی دولت چهاردهم این است، برای خنثی سازی تحریم ها و کاهش تکانه های تورمی برنامه داشته باشد تا بتواند مانع از جهش های تورمی شود و وضعیت معیشت را بهبود بخشد.
هرچند با اقدامات دولت سیزدهم نسبت به دولت های گذشته توفیقات بیسابقهای در این مسیر به دست آمد، کشور از شرایط بحرانی خارج و مشکل تأمین کالاهای اساسی و مورد نیاز برطرف شد، اما لازم است دولت چهاردهم اولویت های اساسی در این مسیر پیش روی خود داشته باشد، زیرا جهشهای تورمی، معیشت مردم را با چالش مواجه کرده و تابآوری نهاد خانواده را در برابر تکانه های اقتصادی به شدت پایین آورده است. لذا معیشت و اقتصاد از مهم ترین موضوعاتی است که دولت چهاردهم باید برای حل آن تحریم ها را با راهکاری عملیاتی خنثی کند.
برخی اقتصاددانان بر این باورند، می توان بدون خنثی سازی تحریم ها و تنها با جهش و ارتقای تولید و توسعه صنعتی کشور، هدفمند و با توجه به نظم نوین جهانی و حضور فعالانه به عنوان بازیگر کلیدی در نظم نوین سبب خنثی سازی تحریم ها و در نظم جدید می توان از سلطه غرب رها شد.
همچنین می توان به دیگر قطب های جهان وابسته نشد، بلکه خود به عنوان بازیگر فعال از این فرصت جهانی بهره برداری کرد. این اقتصاددانان کمک به جهش و ارتقای تولید را از دیگر اولویت های پیش روی دولت جدید می دانند که دولتمردان باید برای آن برنامه ویژه ای داشته باشند.
موضوعات فرهنگی و توجه به شکاف های اجتماعی و سرمایه اجتماعی نیز از دید برخی کارشناسان این حوزه باید جزو اولویت های دولت چهاردهم قرار گیرد
شاید دیگر اولویت پیش روی دولت جدید در وهله بعدی کاهش نرخ تورم باشد، موضوعی که هرچند دولت سیزدهم با وجود تحریم ها و کاهش بودجه ها و ناترازی هایی که از دولت قبل به ارث برده بود، توانست گام های مؤثری بردارد، ولی نیمه تمام ماند.
یکی از اولویت های دولت جدید می تواند تلاش برای ادامه این مسیر و کاهش نرخ تورم باشد تا فارغ از کاهش فشار بر سبد خانوار، بهبود رونق تولید و توسعه صنعتی بتواند اقتصاد کشور را به سوی مسیرهای روشنی سوق دهد.
یکی دیگر از فرصت ها و کلان موضوعات پیش روی دولت جدید، نقش کلیدی جمهوری اسلامی در معادلات جدید جهانی است. باید تأکید کرد، تغییر معادلات جدید قدرت در منطقه و عرصه بین المللی بعد از عملیات «وعده صادق» سبب نقشآفرینی فعالانه و سریع ایران به عنوان بازیگر کلیدی شد.
دولت سیزدهم در این مسیر از منفعل ماندن به سوی استفاده فعالانه از فرصتها و ظرفیتهای داخلی و خارجی گام برداشت، تا جایی که در زمان شهادت حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه سابق کشورمان دوست و دشمن به نقش مؤثر این دیپلمات در ارتقای کلیدی جایگاه ایران اسلامی در منطقه و جهان اعتراف کردند و لازم است دولت چهاردهم برای نقش آفرینی فعال به عنوان بازیگر کلیدی در منطقه از این فرصت استفاده کند.
موضوعات فرهنگی و توجه به شکاف های اجتماعی و سرمایه اجتماعی نیز از دید برخی کارشناسان این حوزه باید جزو اولویت های دولت چهاردهم قرار گیرد.
با وجود این، کلان موضوعات اساسی برای بررسی و ارزیابی که دولت چهاردهم در اولویت های کاری خود با آن مواجه خواهد بود، بسیار است؛ اما توجه به ناترازی انرژی در کشور، حمایت هدفمند از معیشت و اقتصاد خانوار ایرانی، خنثی سازی تحریم ها، نقدینگی و بازار سرمایه و بورس، بازیگری فعال در نظم نوین جهانی و توجه به موضوعات فرهنگی و اجتماعی از مهم ترین آنها خواهد بود.